کودکان معمولاً اختلال شخصیت ندارند. اختلال شخصیت یک اختلال روانی است که معمولاً در بزرگسالی ظاهر میشود. در طول دوران کودکی و نوجوانی، شخصیت افراد هنوز در حال شکل‌گیری است و ویژگی‌های شخصیتی قطعی متبلور نشده‌اند.
بنابراین، تشخیص اختلال شخصیت در کودکان بسیار دشوار است. بیشتر مشکلات رفتاری و هیجانی در کودکان به عنوان بخشی از رشد و تکامل طبیعی آنها در نظر گرفته میشود. تنها در موارد خاص و شدید که این مشکلات مزمن و مداوم باشند، امکان تشخیص اختلال شخصیت در کودکان وجود دارد.
در چنین مواردی، کارشناسان روانی با ارزیابی دقیق و مشاهده طولانی‌مدت کودک، می‌توانند تشخیص نسبتاً قطعی ارائه دهند. اما این نوع موارد بسیار نادر هستند و بیشتر مربوط به کودکان با آسیب‌های جدی در دوران رشد و تکامل است.
اختلالات شخصیت معمولا در کودکان به خاطر اینکه هنوز شخصیتشان شکل نگرفته قابل تشخیص نیست و در بزرگسالی نمایان می شود.
درونگرا، برونگرا و مرزی.
سابقه سو استفاده جسمی، محیط خانوادگی نا ایمن، نقص در سبک دلبستگی و اختلالات هیجانی در خانواده.
انواع اختلالات شخصیتی کودکان
اختلالات شخصیتی در کودکان به طور کلی به 3 دسته اصلی تقسیم میشوند:
- اختلالات شخصیت درونگرا (مانند اختلال شخصیت اجتنابی):
- کودکان مضطرب، حساس و گوشه‌گیر هستند.
- ارتباط اجتماعی محدود و روابط بین‌فردی ضعیف دارند.
- به طور طبیعی احساس خجالت و عدم امنیت می‌کنند.
- اختلالات شخصیت برونگرا (مانند اختلال شخصیت ضداجتماعی):
- کودکان پرخاشگر، بی‌توجه به قوانین و مقررات هستند.
- رفتارهای بی‌ثبات، تکانشی و بدون توجه به پیامدها دارند.
- معمولاً با مشکلاتی در مدرسه، خانواده و جامعه روبرو هستند.
- اختلالات شخصیت مرزی:
- کودکان احساسات شدید و متغیر دارند.
- روابط بین‌فردی ناپایدار و مشکلات هویت دارند.
- ممکن است اقدام به خودکشی یا خودزنی کنند.
در هر صورت تشخیص و درمان به موقع اختلالات شخصیتی در کودکان بسیار ضروری است تا از پیشرفت آنها جلوگیری شود.
اختلال شخصیت مرزی در کودکان
اختلال شخصیت مرزی در کودکان یک اختلال روانی است که با دشواری در کنترل هیجانات، روابط بین فردی پرنوسان و رفتارهای خودآسیبرسان مشخص میشود. در این اختلال، کودکان اغلب دچار نوسانات شدید خلقی هستند، توانایی تنظیم و تحمل هیجانات خود را ندارند و به طور مداوم دچار اضطراب بین فردی میشوند.
عوامل احتمالی بروز این اختلال در کودکان عبارتند از:
- سابقه سوءاستفاده جسمی، جنسی یا عاطفی در دوران کودکی
- محیط خانوادگی ناایمن و پُرتنش
- نقص در سبک دلبستگی در اوایل کودکی
- اختلالات هیجانی یا عصبی در خانواده
درمان این اختلال در کودکان معمولا شامل درمان روانشناختی (مانند درمان شناختی-رفتاری)، دارودرمانی (در برخی موارد) و حمایتهای خانوادگی است. هدف اصلی درمان، کمک به کودک برای بهبود تنظیم هیجانات، روابط میانفردی و کاهش رفتارهای خودآسیبرسان است.
اختلالات رفتاری کودکان
اختلالات رفتاری کودکان به طیف وسیعی از مشکلات رفتاری، هیجانی و اجتماعی در کودکان اطلاق میشود. برخی از مهمترین اختلالات رفتاری در کودکان عبارتند از:
اختلال بیشفعالی و نقص توجه (ADHD):
- مشخص میشود با بیتوجهی، بیش فعالی و تکانشگری
- میتواند بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و خانوادگی کودک تأثیر بگذارد
اختلال سلوک:
- شامل رفتارهای پرخاشگرانه، حرف نشنوی و نقض حقوق دیگران
- میتواند به بزهکاری و جرائم منجر شود.
اختلال نافرمانی مقابله ای:
- مشخص میشود با سرکشی، خصومت و مخالفت با قوانین و مقررات
- اغلب با تعارضات خانوادگی همراه است
اختلالات اضطرابی:
- مانند اضطراب جدایی، ترس از مدرسه و اضطراب اجتماعی
- میتواند بر عملکرد تحصیلی و اجتماعی کودک تأثیر بگذارد
علل این اختلالات میتواند ژنتیکی، محیطی و روانشناختی باشد. درمان آنها شامل روان درمانی، دارودرمانی و مداخلات آموزشی و خانوادگی است.
نشانه های اختلال شخصیت در کودکان چیست
اختلال شخصیت در کودکان میتواند با نشانه‌های زیر مشخص شود:
مشکلات در تعامل اجتماعی و برقراری ارتباط با همسالان و بزرگسالان:
- ترجیح دادن تنهایی به جمع
- داشتن مشکل در همدلی با دیگران
- ناتوانی در درک احساسات و نیازهای دیگران
الگوی رفتاری ثابت و پایدار که با انتظارات اجتماعی مطابقت ندارد:
- پرخاشگری و خشونت
- بیتوجهی به قوانین و مقررات
- نوسانات هیجانی شدید
مشکلات در تنظیم هیجانات و رفتارها:
- نوسانات شدید خلق و خو
- تکانشگری و عدم کنترل تکانه‌ها
- احساس درماندگی و ناتوانی در مدیریت استرس
اختلال در عملکرد تحصیلی، خانوادگی و اجتماعی:
- افت تحصیلی
- مشکلات در روابط خانوادگی
- عدم موفقیت در برقراری روابط سالم با همسالان
این نشانه‌ها ممکن است در دوران کودکی و نوجوانی ظاهر شوند و نیاز به ارزیابی تخصصی و مداخله به موقع دارند.
بدون دیدگاه