یک بیماری روانی به نام اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) ممکن است در دوران نوزادی شروع شود. هنگام درمان OCD در کودکان، روانشناس کودک باید از علائم و علل زمینه ای آنها و همچنین میزان تأثیر این اختلال بر عملکرد روزانه کودک آگاه باشد. روانشناس نیز باید مشاوره و حمایت لازم را به کودک ارائه دهد.
درک چگونگی بروز علائم OCD در کودکان خردسال بسیار مهم است. در افراد جوان مبتلا به OCD، وسواس های مکرر و اجبارهای رفتاری دو علامت معمولی هستند. کودک از انجام مکرر برخی از کارها مانند شستن، چک کردن مجدد، تکان دادن یا تکرار کارهای خاص لذت می برد. اگر جوان نتواند این اعمال را انجام دهد، احساس ناراحتی، تنش یا اضطراب می کند.
چندین روش برای درمان OCD در جوانان وجود دارد.
برای مبتلایان به OCD، درمان شناختی رفتاری (CBT) به خوبی جواب می دهد. عادات ناخواسته، نگرش های نامطلوب، و تصورات نادرست در مورد وسواس و اجبار، همگی در هنگام استفاده از CBT تغییر می کنند. این روش با کمک یک روانشناس به نوجوان می آموزد که چگونه افکار وسواسی را کنترل کند و به تدریج اجبارها را کاهش دهد.
علاوه بر این، برای افراد کم سن ممکن است داروهایی مانند مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) تجویز شود. از آنجایی که این داروها می توانند به تنظیم علائم OCD کمک کنند، قبل از استفاده از آنها باید با پزشک مشورت کرد.
همچنین برای درمان OCD در کودکان، همکاری و درک زیاد خانواده ضروری است. خانواده باید از فرزند خود حمایت کنند و خود را در مورد این بیماری آموزش دهند. ممکن است برای کمک به فرزندتان با OCD تغییراتی در خانواده ایجاد شود.
به طور کلی، هنگام تشخیص و درمان OCD در کودکان، متخصصان سلامت روان و پزشکی باید همکاری کنند. درمان موفقیت آمیز و سازنده می تواند به بهبود کیفیت زندگی کودک و کاهش علائم OCD کمک کند. توصیه می شود اگر شما یا یکی از اعضای خانواده دچار OCD هستید با یک روانشناس کودک یا پزشک صحبت کنید تا بهترین روش و درمان را برای شرایط خاص خود تعیین کنید.
وسواس افکار ناخواسته و ناراحت کننده، رفتارهای تکراری، نتایج تحصیلی ضعیف و مشکلات خواب و ناامیدی.
ایجاد نظم و ساختار در محیط خانه، از بین بردن محرک ها، ایجاد محیطی آرام و آراسته، ترویج مدیریت استرس، حمایت اعضای خانواده و ایجاد تغییرات تصادفی.
آگاهی از وسواس، تکنیک تمرکز مجدد، تنفس عمیق و آرامش بخش، انطباق نگرش نسبت به عقاید و مدیریت استرس با تماشای فیلم و خواندن کتاب.
ocd در کودکان با روانشناس کودک
OCD، که اغلب به عنوان اختلال وسواس فکری جبری شناخته می شود، یک وضعیت روانی است که می تواند افراد در هر سنی، از جمله کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. یک روانشناس کودک معمولاً تشخیص می دهد. در واقع، بیش از 50 درصد از مبتلایان به OCD گزارش می دهند که اولین بار زمانی که هنوز در مدرسه بودند از علائم خود آگاه شدند.
علائم OCD در کودکان ممکن است با علائم بزرگسالان متفاوت باشد و اغلب برای هر فرد خاص است. در اینجا چند علامت معمولی OCD در کودکان آورده شده است:
افکار یا وسواس های ناخواسته و ناراحت کننده: از جمله ترس از مذهب، هرج و مرج، بیماری و خطا است.
اجبارها (رفتارهای تکراری): اینها شامل اعمالی مانند درخواست مقررات سختگیرانه، بیان عبارات مشابه یا شمارش، بررسی و تمیز کردن بیش از حد و غیره است.
کودکان همچنین ممکن است از نظر تحصیلی دچار مشکل شوند، مشکلات خواب داشته باشند، احساس اضطراب، ناامیدی یا عصبانیت غیرمنطقی کنند.
همان روش هایی که برای درمان OCD در بزرگسالان استفاده می شود، اغلب برای درمان آن در جوانان استفاده می شود. دو نمونه از درمان‌های مبتنی بر روانشناختی، درمان شناختی رفتاری (CBT) و رفتار درمانی تعاملی (IBT) هستند. دارودرمانی نیز در برخی شرایط به کار می رود.
مهم ترین کاری که باید انجام دهید در صورت مشاهده علائم OCD در افراد جوان، تماس با متخصصان روانشناسی و روانپزشکی است. آنها می توانند بهترین مسیر عمل را تعیین کنند و بیماری فرزند شما را به طور دقیق تشخیص دهند. یک دوره درمانی موفق از حمایت خانواده نیز بهره می برد.
چه نکاتی برای تغییرات در محیط خانه برای کنترل علائم OCD در کودک وجود دارد؟
علائم OCD کودکان را می‌توان با تغییراتی در محیط خانواده مدیریت کرد. من چند پیشنهاد برای بهبود محیط خانه برای کاهش علائم OCD در کودکان ارائه خواهم کرد:
۱. ایجاد نظم و ساختار در محیط خانه ممکن است به کودک احساس کنترل بیشتری بر محیط اطرافش بدهد. به عنوان مثال، شما ممکن است به طور واضح و به سادگی روال‌ها و فعالیت‌های روزانه را به جوان نشان دهید.
۲. از بین بردن محرک‌ها: اگر مشخص شد که عناصر محیطی خاصی می‌توانند علائم OCD را ایجاد کنند، سعی کنید آنها را از خانه خود حذف کنید. به عنوان مثال، اگر کودک تمایل به تکان دادن دست دارد، از‌اشیاء و‌اشیایی که لرزش را تشویق می‌کنند، دوری کنید.
۳. ایجاد محیطی آرام و آراسته: یک محیط تمیز و مرتب می‌تواند به کودک کمک کند تا احساس آرامش و کنترل بیشتری داشته باشد. سعی کنید خانه خود را مرتب و منظم نگه دارید و از شر وسایل اضافی و بیهوده خلاص شوید.
۴. به کودک منطقه خاصی برای انجام رفتارهای وسواسی اختصاص دهید: می‌توانید به جای اینکه اجازه دهید در کل خانه رخ دهد، منطقه مشخصی را برای انجام رفتارهای وسواسی به کودک بدهید. کودک می‌تواند در یک مکان به عادات اجباری خود بپردازد در حالی که درک می‌کند که بخش‌های دیگر خانه آرام هستند.
۵. با کودک کار کنید: از او دعوت کنید تا در فرآیند اصلاح محیط اطراف شرکت کند و دسترسی او را به تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی فراهم کنید. با این تلاش می‌توان احساس کنترل بر محیط و احساس تعلق کودک را تقویت کرد.
۶. ترویج مدیریت استرس و اضطراب می‌تواند به یک جوان کمک کند تا با علائم OCD خود به طور مؤثرتر مقابله کند. شیوه‌های مدیریت استرس و اضطراب را می‌توان به کودکان آموزش داد. به عنوان مثال، ممکن است به کودک خود نشان دهید که چگونه نفس‌های آهسته و عمیق بکشد و چگونه با یوگا یا مدیتیشن آرام شود.
۷. حمایت اعضای خانواده برای درمان و مدیریت علائم OCD حیاتی است. کودک باید حمایت خانواده‌اش را داشته باشد و خانواده به او اطمینان دهند و با او به نوبت دکتر بروند.
علاوه بر این، آموزش خانواده در مورد OCD و گزینه‌های درمانی می‌تواند ضروری باشد.
۸. ایجاد تغییرات تصادفی در محیط: کودکانی که علائم OCD را تجربه می‌کنند ممکن است این کار را به شیوه‌ای تصادفی انجام دهند. در این شرایط، تغییر محیط پس از آن ممکن است سودمند باشد. به عنوان مثال، اگر جوانی تمایل به چرخاندن‌اشیاء دارد، می‌توانید وسایل را طوری تنظیم کنید که نتوانند آنها را بچرخانند یا یک مانع ایجاد کنید تا نتوانند آنها را بچرخانند.
مهم است که به خاطر داشته باشید که هر کودک ممکن است به رویکرد متفاوتی برای درمان علائم OCD نیاز داشته باشد. بنابراین بهتر است از یک روانشناس یا پزشک متخصص کودک مشاوره بگیرید تا تغییرات لازم را در محیط خانه فرزندتان ایجاد کنید.
درمان خانگی وسواس فکری
می‌توانید علاوه بر مشاوره حرفه‌ای برای اختلال وسواس فکری عملی (OCD) از درمان‌های خانگی مختلفی استفاده کنید. بعد از آن چندین درمان طبیعی برای کنترل تفکر وسواسی را مرور خواهیم کرد. با این حال، به خاطر داشته باشید که این پیشنهادات و تکنیک‌ها ممکن است در موارد شدیدتر OCD کافی نباشند، و به دنبال کمک متخصص توصیه می‌شود.
آگاهی از وسواس: افزایش آگاهی از وسواس اولین گام در تنظیم آنهاست. یادگیری در مورد وسواس، نحوه عملکرد آنها و تأثیر آنها بر زندگی شما می‌تواند مفید باشد. اگر درک کامل‌تری از موضوع دارید، بهتر می‌توانید روی یافتن پاسخ متمرکز شوید.
تکنیک تمرکز مجدد: وقتی مشغله فکری شروع شد، سعی کنید توجه خود را به چیز دیگری تغییر دهید.
شما می‌توانید کاری انجام دهید که توجه خود را از افکار وسواسی منحرف کند، از جمله ورزش کردن، کاردستی یا گپ زدن با دوستان.
تنفس عمیق و آرام‌بخش: استفاده از تکنیک‌های تنفس عمیق و آرام‌بخش می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب مرتبط با OCD کمک کند. در طول روز به طور منظم تنفس عمیق را تمرین کنید. این روش به تنفس آهسته و عمدی ابتدا از طریق دهان و سپس تنفس عمیق از طریق بینی نیاز دارد.
انطباق نگرش نسبت به عقاید: جستجوی مداوم برای تأیید باور‌ها و داشتن اضطراب‌های خاموش نشدنی از ویژگی‌های اختلال وسواس فکری-اجباری است. سعی کنید دیدگاه متفاوتی در مورد این مفاهیم اتخاذ کنید. مفاهیم را به عنوان افکار گذرا و غیرمنطقی در نظر بگیرید، نه اینکه آنها را جدی بگیرید.
مدیریت استرس: علائم OCD می‌تواند با استرس بدتر شود. شما تلاش می‌کنید تا استرس را کاهش دهید و از مکانیسم‌های مقابله‌ای استفاده کنید. این می‌تواند شامل هر فعالیتی باشد که به شما استراحت و آرامش می‌دهد، مانند یوگا، مدیتیشن، تماشای فیلم یا خواندن کتاب، قدم زدن در پارک یا دیدن دوستان و اقوام.
تکنیک مدولاسیون عصبی، که به عنوان تکنیک تحریک نیز شناخته می‌شود، یک استراتژی برای کاهش ناراحتی و اضطراب ناشی از تفکر وسواسی است. این روش مستلزم تماس و لمس یک جسم صاف و انعطاف‌پذیر مانند یک توپ نرم است. هنگامی که توپ را لمس می‌کنید، روی نرمی توپ تمرکز کنید تا احساس آرامش کنید.
دفاع از خود: همانطور که وسواس‌های خود را کنترل می‌کنید، با خود مهربان باشید. خودتان را تشویق کنید و تبریک بگویید. به خودتان اجازه اشتباه بدهید تا رشد کنید. قدردانی از تلاش‌ها و پیروزی‌های متواضعانه‌ای که در کنترل تثبیت خود داشته‌اید بسیار مهم است.
درک این نکته ضروری است که همه موارد OCD یا درجات شدید این اختلال ممکن است به خوبی به درمان‌های خانگی پاسخ ندهند. اگر مشکل شما به طور جدی در زندگی روزمره شما تداخل دارد و باعث ناراحتی شما می‌شود، مهم است که با یک متخصص مشاوره صحبت کنید.
معجزه درمان وسواس
انتظار درمان سریع برای اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) اغلب غیرواقعی است زیرا درمان OCD یک روش دشوار و وقت گیر است. از سوی دیگر، با یادگیری، سخت کوشی و صحبت با روانپزشکان و روانشناسان، ممکن است شرایط خود را تا حد زیادی بهبود بخشید.
برای درمان OCD، درمان دارویی، مشاوره روانشناختی و ترکیبی از این دو اغلب استفاده می شود. دو درمان روانشناختی که از مفاهیم و مدل‌های خاصی برای درک و تغییر رفتارها و نگرش‌های نامطلوب استفاده می‌کنند، درمان شناختی متمرکز (CBT) و رفتار درمانی تعاملی (CBT) هستند. علائم اختلال اجباری مواد افیونی ممکن است با درمان دارویی که از داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی استفاده می کند، کاهش یابد.
مدیریت تفکر اجباری نیاز به صبر و تعهد زیادی برای برنامه های درمانی دارد. شما می توانید هم موفقیت ها و هم شکست ها را در طول زمان داشته باشید و همچنین پیشرفت آهسته ای داشته باشید. اگر با متخصصان مشورت کنید و توصیه های آنها را دنبال کنید، شانس بهبودی شما بیشتر است.
در نتیجه، درمان OCD نیازمند تعهد، صبر و کار است. کار کردن و باور به بهبودی به شما کمک می کند زندگی بهتری داشته باشید و کنترل بیشتری بر وسواس ها و اضطراب های خود به دست آورید، حتی اگر هیچ درمان جادویی وجود نداشته باشد.
کلام پایانی
روانشناس کودک و نوجوان تاکید زیادی بر تشخیص و درمان OCD در دوران کودکی دارند. هنگامی که یک کودک در این دوره درمان مناسب را دریافت می کند، می تواند به او کمک کند که احساس بهتری داشته باشد و علائم OCD کمتری داشته باشد. من به یافته های زیر در مورد تشخیص و درمان OCD در کودکان خردسال توسط روانشناسان کودک رسیده ام:
بیماران جوان با علائم OCD باید بتوانند توسط روانشناسان کودکان شناسایی شوند. این علائم باید به طور گسترده مورد بررسی قرار گیرند زیرا نمی توانند مشابه علائم بزرگسالان باشند. روانشناسان باید بتوانند الگوها و علائم گویای تثبیت و اجبار را در رفتار کودک تشخیص دهند تا به درستی کودک را تشخیص دهند و یک استراتژی درمانی ایجاد کنند.
رفتار درمانی تعاملی، که اغلب به عنوان CBT شناخته می شود، یک روش درمانی مفید برای OCD در افراد جوان است. این روش شامل فعالیت‌های هدف‌محور، تحریک ذهنی، روش‌های آموزشی برای مدیریت اضطراب و راهبردهای اصلاح رفتار برای رفتارهای ناخواسته است. CBT ابزاری است که روانشناسان کودک ممکن است از آن برای کمک به کودکان در شناسایی الگوهای رفتاری مضر و ایجاد استراتژی هایی برای مدیریت موفق و کاهش استفاده کنند.
حمایت خانواده: هنگام درمان OCD در کودکان، حمایت خانواده بسیار مهم است. به منظور کمک به کودکان در درک علائم خود و نحوه کمک به آنها، روانشناسان کودک باید با والدین همکاری کنند. ایجاد محیطی دلپذیر در خانه، ارائه حمایت، تشویق و توجه به رشد کودک، همگی می توانند به بهبود درمان کمک کنند.
درمان دارویی: درمان دارویی ممکن است در برخی شرایط برای درمان CBT استفاده شود. دارو برای اضطراب یا افسردگی ممکن است بتواند به جوانان در کنترل بهتر علائم اختلال وسواس فکری-اجباری کمک کند. هر گونه انتخاب در مورد درمان دارویی باید توسط یک پزشک توصیه شود و نیازها و سلامت هر کودک را در نظر بگیرد.
بنابراین، روانشناسان کودک باید بتوانند علائم OCD را در کودکان شناسایی کنند، با خانواده تعامل کنند، از تکنیک های مبتنی بر شواهد مانند CBT استفاده کنند و در صورت لزوم، دارو را به عنوان یک درمان کمکی در نظر بگیرند. این روش ها کیفیت زندگی کودکان را بهبود می بخشد، به آنها کمک می کند تا علائم OCD را مدیریت کنند و از پیامدهای منفی بر رشد و ظرفیت آنها برای عملکرد صحیح جلوگیری می کنند.
بدون دیدگاه