روانشناسی اجتماعی شاخه ای از روانشناسی است که بر چگونگی تأثیر عوامل اجتماعی بر رفتار افراد تمرکز دارد. تاکید اولیه روانشناسان اجتماعی مطالعه رفتار، افکار، احساسات و تعامل انسان در محیط های اجتماعی است.
عناصر زیر ممکن است بر پویایی گروه تأثیر بگذارند:
1. فشار گروه: افراد گهگاه تسلیم فشار همسالان می شوند و انتخاب هایی را انجام می دهند که مطابق با انتظارات گروه باشد. این فشار می تواند پنهان (مانند ترس از طرد شدن) یا آشکار (مانند انتظارات یا دستورالعمل های صریح) باشد.
2. تمایل افراد به تایید و پذیرش ارزش ها، دیدگاه ها و رفتار حلقه اجتماعی خود به عنوان همبستگی اجتماعی شناخته می شود.
نیاز به تایید اجتماعی، میل به ادغام، یا احساس وفاداری و وابستگی گروهی ممکن است علت این انطباق باشد.
3. تأثیرات اجتماعی: یک فرد می تواند تحت تأثیر تعاملات و تأثیرات سایر اعضای گروه قرار گیرد. برای مثال، تأثیر اجتماعی شامل رفتارها، نظرات و نگرش‌های دیگران می‌شود. این تأثیر ممکن است بلافاصله درک شود، مانند مورد تقلید رفتار، یا به طور غیرمستقیم، مانند مورد انتظارات یا انتقادات.
4. هویت گروهی: تعلق داشتن به یک گروه می تواند بر اقدامات درون آن گروه تأثیر بگذارد. این هویت ممکن است از ویژگی ها و اعمال ترجیحی فرد، مانند سن، جنسیت، نژاد، یا مذهب ناشی شود.
اعضای هر گروه کارهای مجزایی را انجام می دهند. به عنوان مثال، نقش یک منحرف، یک رهبر و یک تسهیل کننده را در نظر بگیرید. این وظایف این قدرت را دارند که بر پویایی، روابط و رفتار گروه تأثیر زیادی بگذارند.
5. انگیزه های درون گروه: انگیزه های افراد برای پیوستن و شرکت در گروه ها نقش بسزایی در نحوه واکنش آنها در موقعیت های اجتماعی دارد. این انگیزه ها ممکن است ماهیت اجتماعی داشته باشند، مانند نیاز به مقبولیت اجتماعی، احساس تعلق یا همبستگی. خودمختاری، که شامل انگیزه برای دنبال کردن اهداف خود است. یا مادی و پولی.
6. محیط های اجتماعی: عواملی از جمله فرهنگ، ساختارهای اجتماعی، قوانین و مقررات، پویایی قدرت و ساختار سازمانی همگی می توانند تأثیر زیادی بر نحوه رفتار یک گروه داشته باشند. این عوامل علاوه بر استانداردها و انتظارات پذیرفته شده، قدرت شکل دادن به نگرش ها و اقدامات گروه را نیز دارند.
رفتار گروهی تحت تأثیر طیف وسیعی از عوامل اجتماعی از جمله شرایط اجتماعی، فشار گروه، همبستگی اجتماعی، تأثیرات اجتماعی، هویت گروه، نقش های گروهی و انگیزه های گروهی قرار دارد. رفتار جمعی تحت تأثیر تعامل این مؤلفه ها قرار می گیرد.
فشار گروهی، تاثیرات اجتماعی، هویت گروهی، انگیزه های گروهی و زمینه ها و محیط های اجتماعی.
شناخت اجتماعی مطالعه فرآیندهای شناختی درگیر در اختلافات، انتخاب‌ها و روابط بین فردی است.
روانشناسی تعاملات گروهی به بررسی نحوه رفتار و تفکر افراد هنگام حضور در اطراف افراد دیگر و در گروه می‌پردازد.
مطالعات روانشناختی متعددی در مورد چگونگی تأثیر نگرش‌های اجتماعی بر رفتار گروهی انجام شده است.
شناخت اجتماعی چیست (روانشناس اجتماعی)
مطالعه فرآیندهای شناختی درگیر در اختلافات، تصمیمات و روابط بین فردی به عنوان شناخت اجتماعی (روانشناسی اجتماعی) شناخته می شود. روشی که انسان ها اطلاعات اجتماعی را برای تعامل با دیگران و تصمیم گیری تفسیر می کنند، کانون توجه این حوزه از روانشناسی است.
شناخت اجتماعی شامل کارکردهای شناختی پیچیده از جمله استدلال، حافظه، خلاقیت، توجه و سایر عملکردهای شناختی است. در حین گذراندن این فرآیندها، افراد اطلاعات اجتماعی را دریافت، تجزیه و تحلیل و ایجاد نظر می کنند.
در زیر به چند نقشی که شناخت اجتماعی ایفا می کند اشاره می شود:
توانایی درک و ارزیابی رفتارها، نگرش ها، احساسات و مقاصد دیگران به عنوان درک اجتماعی شناخته می شود.
افرادی که درک بیشتری از محیط اجتماعی که در آن فعالیت‌ها انجام می‌شود دارند، توانایی بیشتری در ارزیابی چنین اقداماتی برای تعامل و برقراری ارتباط با دیگران دارند.
قضاوت اجتماعی: این مهارت با توانایی فرد در تصمیم گیری در موقعیت های اجتماعی مرتبط است. افراد اطلاعاتی را که در دست دارند بررسی می کنند، نظرات و تجربیات دیگران را در نظر می گیرند و سپس قضاوت های خود را انجام می دهند.
توانایی فرد در رعایت هنجارهای اجتماعی و رفتار جمعی در شرایط اجتماعی را “خطر اجتماعی” می گویند. این رفتار نشان می دهد که افراد در تلاش برای پذیرفته شدن و جذب شدن توسط دیگران، تا چه اندازه طول می کشند.
مؤلفه‌های هوش اجتماعی: هوش اجتماعی بالا برای متخصصان شناخت اجتماعی، که مکانیسم‌های شناختی پشت درگیری‌ها، تصمیم‌گیری‌ها و تعاملات اجتماعی را مطالعه می‌کنند، مورد نیاز است. تمرکز اصلی این حوزه از روانشناسی مطالعه چگونگی تأثیر اطلاعات اجتماعی بر تصمیمات و رفتار اجتماعی افراد است.
مطالعه شناخت اجتماعی شامل تعدادی از مفاهیم و عملکردهایی است که در طول تعاملات اجتماعی بین فردی به وجود می آیند.
این مفاهیم شامل نگرش ها و دیدگاه ها، مشارکت اجتماعی، تصمیم گیری اجتماعی، نفوذ گروهی، همدلی و توانایی شناسایی و درک عواطف و احساسات دیگران است.
به عنوان مثال، درک اجتماعی – که به توانایی درک و تفسیر نیازها، احساسات و نگرش های دیگران اشاره دارد – در روابط اجتماعی بسیار مهم است. علاوه بر این، تصمیمات اجتماعی با توانایی فرد برای تصمیم گیری در شرایطی که فشار اجتماعی و نفوذ گروه وجود دارد، مرتبط است.
شناخت اجتماعی، به طور کلی، به درک ما از اینکه چگونه تعاملات اجتماعی، روابط انسانی، و تصمیمات و رفتارهای ما تحت تأثیر دانش و تجربیات اجتماعی است، کمک می کند.
روانشناسی تعاملات گروهی: نقش عوامل اجتماعی در تشکیل و پایداری گروه‌ها
روانشناسی تعاملات گروهی به بررسی نحوه رفتار و تفکر افراد هنگام حضور در اطراف افراد دیگر و در گروه می‌پردازد. گروه‌ها با عمل به عنوان یک واحد اجتماعی به طور قابل توجهی بر رفتار و تجربیات اعضای خود تأثیر می‌گذارند. از این نظر عوامل اجتماعی می‌توانند تأثیر بسزایی در پیدایش و تداوم گروه‌بندی‌ها داشته باشند. در زیر، تعدادی از این عناصر را فهرست می‌کنم:
- همبستگی اجتماعی: وقتی افراد بخشی از یک گروه باشند، تعامل اجتماعی افزایش می‌یابد و حس همبستگی ایجاد می‌شود. ارتباط میان اعضای گروه، اشتراک‌گذاری ارزش‌ها و دیدگاه‌ها، توسعه حس هویت جمعی و وفاداری به گروه، همه راه‌هایی برای تقویت همبستگی هستند.
- تأثیر اجتماعی: افرادی که در معرض عوامل اجتماعی هستند ممکن است نحوه عمل و تفکر خود را تغییر دهند. اعضای گروه‌ها ممکن است تحت تأثیر ترجیحات، خواسته‌ها و فشار‌های اجتماعی دیگران قرار گیرند و در نتیجه رفتار خود را تغییر دهند.
- پویایی گروه: ایجاد و ثبات گروه‌ها می‌تواند به طور قابل توجهی تحت تأثیر پویایی گروه باشد. اعضا هم احساسات خوشایند و هم بد را تجربه می‌کنند و از آنها برای تعامل با گروه استفاده می‌کنند. احساسات منفی ممکن است تعهد و تمایل به تعلق به گروه را کاهش دهد، اما احساسات مثبت می‌تواند احساس رضایت و تعلق را ایجاد کند.
- رهبری: ظرفیت یک گروه برای توسعه و پایدار ماندن به توانایی آن در انتخاب یک رهبر قوی بستگی دارد.
رهبران با ایجاد آرمان‌ها و اهداف مشترک، تقویت صلح و ترویج مشارکت فعال، گروه‌های خود را تقویت می‌کنند.
- تحریک نوآوری و خلاقیت در گروه‌ها برای ایجاد و ثبات آن گروه‌ها بسیار مهم است. اعضای گروه می‌توانند از تجربیات و دانش خود برای کمک به پایداری گروه با همکاری برای حل مشکلات و ارائه راه حل‌های نوآورانه استفاده کنند. ارتباطات اجتماعی در گروه‌ها می‌تواند‌ایده‌های جدید را پرورش دهد و خلاقیت را تحریک کند.
- توزیع قدرت در درون گروه، ساختار سازمانی گروه، انتظارات اجتماعی و موانع فرهنگی تنها چند عنصر اجتماعی دیگر هستند که ممکن است به ایجاد و ثبات گروه‌ها کمک کنند. علاوه بر این، متغیر‌های بیرونی مانند فرهنگ و نهاد‌های اجتماعی ممکن است تأثیر داشته باشند.
در نهایت، درک این نکته ضروری است که عناصر اجتماعی که بر شکل‌گیری و ثبات گروه تأثیر می‌گذارند، ممکن است بسته به شرایط مختلف متفاوت باشند، و ایجاد اصول قابل اجرا جهانی را غیرممکن می‌سازد. هر گروه ممکن است جنبه‌های اجتماعی خاصی را در محیط و شرایط خود تجربه کند و این عوامل بر نحوه شکل‌گیری و پایدار ماندن گروه تأثیر می‌گذارد.
بررسی تأثیر نگرش‌های اجتماعی بر رفتار گروهی: یک مطالعه روانشناختی
مطالعات روانشناختی متعددی در مورد چگونگی تأثیر نگرش‌های اجتماعی بر رفتار گروهی انجام شده است. تحقیقات استنلی میلگرام در دهه ۱۹۶۰ در مورد تأثیر اطاعت اجتماعی یک مطالعه شناخته شده در این زمینه است. شرکت‌کنندگان برای این مطالعه به دو گروه شرکت‌کننده و کارشناس ارشد تقسیم شدند. انطباق شرکت‌کنندگان با دستورالعمل‌های معلم ارزیابی می‌شود.
یافته‌های این مطالعه نشان داد که سطوح انطباق شرکت‌کنندگان با دستورالعمل‌های معلم کاملاً مؤثر است. بیش از ۶۰ درصد از شرکت‌کنندگان تمام دستورالعمل‌های معلم را دنبال کردند، حتی اگر آنها نادرست و برای فرد مضر باشند. این یافته‌ها نشان داد که چگونه نگرش‌های اجتماعی می‌تواند به طور قابل‌توجهی بر رفتار گروهی تأثیر بگذارد.
رفتار گروهی می تواند تحت تأثیر دیدگاه های اجتماعی باشد، همانطور که مطالعات قبلی نشان داده است. به عنوان مثال، وقتی فردی مشاهده می کند که سایر اعضای گروه تلاش می کنند و با هم کار می کنند، تمایل بیشتری به همکاری دارند. از سوی دیگر، اگر یکی از اعضای گروه مشاهده کند که سایر اعضای گروه با مشکلات به شیوه ای جدا و بدون احساس برخورد می کنند، احتمال بیشتری دارد که چنین ویژگی هایی را به خود بگیرد.
این مطالعات نشان می دهد که چگونه نگرش های اجتماعی ممکن است رفتار گروه را تغییر دهد و تأثیر عمده ای بر عملکرد گروه داشته باشد. عملکرد گروه ممکن است با در نظر گرفتن این نگرش ها تثبیت و تقویت شود و یک محیط کاری حمایتی و مشارکتی ایجاد شود.
کلام پایانی
برای روانشناسان اجتماعی، درک اینکه چگونه نگرش های اجتماعی بر رفتار گروهی تأثیر می گذارد بسیار مهم است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که چگونه هنجارها و نگرش های اجتماعی بر اعمال افراد در محیط های اجتماعی تأثیر می گذارد.
یافته های تحقیق به وضوح نشان می دهد که: حتی اگر دستورات و توصیه های یک گروه غیرمنطقی یا برای فرد مضر باشد، ممکن است به دلیل فشار و انتظارات همسالان توسط آن فرد دنبال شود. این یافته بر چگونگی تأثیر نگرش های اجتماعی بر رفتار گروهی تأکید می کند.
اثر نمونه گیری تمایل اعضای گروه به تقلید از رفتارها و فعالیت های سایر اعضای گروه است.
سایر اعضای گروه اگر مشاهده کنند که برخی مشتاق همکاری با یکدیگر هستند و رفتارهای خوبی از خود نشان می دهند، تمایل بیشتری به رفتار مشابه دارند.
تأثیر انتظارات و باورها: نگرش افراد نسبت به یکدیگر، محیط و خودشان بر نحوه رفتار گروه ها تأثیر دارد. اگر فردی فکر کند که کار با یکدیگر نتایج مثبتی به همراه دارد، تمایل بیشتری به همکاری در یک محیط گروهی دارد.
نگرش‌های اجتماعی، فشار همسالان، مدل‌های رفتاری و انتظارات گروهی همگی می‌توانند نحوه عمل افراد را در یک گروه تغییر دهند. این نتیجه کلی تحقیق در مورد عوامل مؤثر بر رفتار گروهی بوده است. این تحقیقات می تواند به روانشناسان اجتماعی کمک کند تا درک بهتری از چگونگی تأثیر این عوامل بر رفتار گروهی و ایجاد گروه های منسجم و سازنده تر داشته باشند.
بدون دیدگاه