مطالعه و درک رفتار کودکان مورد توجه رشته روانشناسی کودک است. روانشناسان کودک باید از مسائل و ویژگی های منحصر به فردی که این رشته ارائه می دهد آگاه و ماهر باشند.
مطالعه و درمان مسائل روانشناختی در کودکان و نوجوانان، تاکید اولیه حوزه روانشناسی کودک در روانشناسی است. از نظر ویژگی ها و مشکلات، این حوزه با روانشناسی بزرگسالان متفاوت است.
عبارتند از: تفاوت در ظرفیت بیان، رشد شناختی و اجتماعی، درمان و تشخیص و تفاوت در نیازها و مسائل روانی.
مطالعه رشد و تکامل روانی کودکان از دوران نوزادی تا بلوغ به عنوان روانشناسی کودک شناخته می‌شود.
به عواملی بستگی دارد از جمله: رشد شناختی، تغییرات اجتماعی، تغییرات عاطفی، هویت و خودآگاهی و فشار اجتماعی.
تغییرات و مشکلات روانشناسی کودک
- تفاوت در ظرفیت بیان: کودکان با توجه به ظرفیت محدود خود برای بیان نیاز به راه‌ها و ابزارهای تخصصی برای انتقال احساسات و تجربیات خود دارند. روانشناسان کودک باید بتوانند با استفاده از بازی‌ها، نقاشی‌ها، عکس‌ها و سایر رسانه‌ها با کودکان ارتباط برقرار کنند تا زندگی درونی آنها را بهتر درک کنند.
- رشد شناختی و اجتماعی: بسته به مراحل رشد شناختی و اجتماعی در سنین مختلف، روانشناسان کودک باید راهبرد‌ها و روش‌های خاصی را برای ارزیابی و درمان اختلالات روانی کودکان به کار گیرند. به عنوان مثال، درک مفاهیم فکری و اهمیت بازی در رشد کودکان پیش دبستانی نیاز به تکنیک‌های تخصصی برای ادامه پذیرش احساسات و افزایش مهارت‌های اجتماعی دارد.
- همکاری با خانواده: یکی از جنبه‌های کلیدی شغل روانشناس کودک، کار با خانواده کودکان است. راه‌های بهینه برای کمک به رشد کودکان باید توسط روانشناسان با همکاری والدین و سایر اعضای خانواده کشف شود.
- درمان و تشخیص: از آنجایی که کودکان متفاوت از بزرگسالان بیان و رفتار می‌کنند، تشخیص مسائل روانی در آنها می‌تواند دشوار باشد. برای ارزیابی و تشخیص مسائل روانی در کودکان، روانشناسان کودک باید از ابزار و تکنیک‌های تخصصی استفاده کنند.
- تفاوت در نیازها و مسائل روانی: کودکان ممکن است خواسته‌ها و مشکلات روانی منحصر به فردی داشته باشند که بزرگسالان ندارند. به عنوان مثال، نگرانی‌های تحصیلی، مهارت‌های تحصیلی، فوبیا‌های خاص (مانند ترس از تاریکی یا هیولاها)، مسائل مربوط به خواب و تغذیه، مسائل مربوط به رشد، بی‌نظمی در رشد، و مشکلات با دوستان و خانواده.
روانشناس کودک باید بتواند با کودک ارتباط برقرار کند و علایق و نیاز‌های آنها را درک کند. درک فرهنگ جوانان، فناوری و رسانه‌های اجتماعی بخشی از این امر است.
- روش‌های درمانی مناسب: روانشناس کودک و نوجوان هنگام درمان مشکلات روانی کودکان باید از تکنیک‌ها و روش‌های مناسب استفاده کند. نمونه‌هایی از تکنیک‌هایی که باعث تغییر و رشد می‌شوند عبارتند از بازی درمانی، پارادوکس‌های شناختی، تکنیک‌های مدیریت رفتار و روش‌های تحول.
روانشناسی کودک چیست
روانشناسی کودک مطالعه چگونگی رشد ذهن کودکان از دوران نوزادی تا بلوغ است. این مبحث شامل تحلیل و درک رشد ذهنی، رفتاری و اجتماعی کودکان است.
روانشناسی کودک بر چگونگی رفتار، احساس و تفکر کودکان تمرکز دارد. یکی از اهداف اولیه این حرفه درک فرآیندهای روانی کودکان و ارائه پاسخ ها و توصیه های مناسب برای رشد و تکامل سالم آنهاست.
روانشناس کودک با استفاده از مشاهده، مصاحبه، تست های آزمایشگاهی و سایر ابزارهای تشخیصی، طیف گسترده ای از اختلالات روانی را در کودکان بررسی می کنند. آنها می توانند به والدین و خانواده ها در مورد رشد، تربیت و نگرانی های روانی فرزندانشان مشاوره و درمان ارائه دهند.
در زیر برخی از موضوعات مورد مطالعه که تمرکز اصلی روانشناسی کودک بر روی آن است آورده شده است.
بررسی رشد ظرفیت های شناختی در کودکان و نوجوانان از جمله حافظه، توجه، استدلال و زبان.
رشد اجتماعی و عاطفی به مطالعه رفتارها، تعاملات اجتماعی، هویت سازی و توانایی های ارتباطی کودکان اشاره دارد.
فرآیند رشد عاطفی شامل بررسی تجربیات و احساسات کودکان و نوجوانان و همچنین کسب راهبردهای مدیریت هیجانی مناسب است.
رفتارهای نامطلوب و مشکلات رفتاری: شناسایی و رفع نگرانی های مربوط به رفتار کودکان مانند اشتیاق بیش از حد، خواب آلودگی، استرس و خصومت.
بررسی مشکلات یادگیری، تمرکز و رفتار در محیط.
روانشناسان کودک با ارائه مشاوره و راهنمایی به والدین، معلمان و سایر افرادی که با کودکان کار می کنند، به ایجاد ارتباطات، ترویج والدین سالم و حل مشکلات روانی کودکان کمک می کنند. علاوه بر این، آنها ممکن است در تشخیص و درمان مشکلات سلامت روان کودکان، مانند ناهنجاری های رفتاری، یادگیری، خوردن و خواب کمک کنند.
روانشناسی کودکان دبستانی، تفاوت ها و چالش ها
روانشناسی دانش آموزان دبستانی در درجه اول به مشاهده و درک رشد روانی جوانان می پردازد. این گروه سنی از کودکان دچار تغییرات زیادی می شود که ممکن است منجر به مسائل و ویژگی های خاصی شود. روندها و مسائلی که بر روانشناسی کودکان دبستانی تأثیر می گذارد در بخش های زیر بررسی می شود.
رشد شناختی: در دوران دبستان، ظرفیت های شناختی کودکان به طور قابل توجهی گسترش می یابد. آنها مهارت های شناختی از جمله استدلال، خلاقیت، حل مسئله و رسیدگی به مطالب پیچیده را بهبود می بخشند. آنها می توانند از این مهارت ها برای رشد شخصی و غلبه بر موانع در کلاس درس استفاده کنند.
در دوران دبستان، کودکان یک دوره گذار اجتماعی قابل توجهی را پشت سر می گذارند. به عنوان دانش آموزان و اعضای جامعه مدرسه، آنها پیوندهای اجتماعی نزدیک تری ایجاد می کنند.
برخورد با تنوع اجتماعی، پویایی گروه، مشارکت و تعاملات گروهی در این شرایط می تواند چالش برانگیز باشد.
تغییرات عاطفی: در این سن، کودکان احساسات مختلفی را تجربه می کنند. آنها قادر به احساس شادی، ترس، خشم و نگرانی هستند. کودکان در دبستان باید بتوانند احساسات خود را کنترل کنند، مسائل را حل کنند و با مردم به شیوه ای مؤدبانه ارتباط برقرار کنند.
هویت و خودآگاهی: دانش‌آموزان دبستانی در بیان ارزش‌ها و احساس خود مشکل دارند. آنها درباره موضوعاتی مانند “من کیستم” بحث می کنند. و چه مهارت هایی دارم؟ در نظر می گیرند. خودآگاهی می تواند به شما در به دست آوردن اعتماد به نفس و غلبه بر چالش های تعامل اجتماعی کمک کند.
مسائل تحصیلی: با ورود به مدرسه ابتدایی، بچه ها با مشکلات بیشتری در کلاس مواجه می شوند. آنها باید روی توانایی های نوشتن، خواندن، تمرکز و حل مسئله خود کار کنند. دانش‌آموزان دبستان نیز ممکن است به دلیل فشار از درس خواندن و تعهدات مدیریت زمان با مشکلاتی روبرو شوند.
فشار اجتماعی برای دانش آموزان دبستانی وجود دارد. ممکن است مقابله با فشار همسالان، تبدیل شدن به بخشی از یک دسته، تحمل فشار همسالان و پایبندی به هنجارها و استانداردهای مدرسه چالش برانگیز باشد.
اعتماد به نفس و عزت نفس آنها ممکن است تحت تأثیر این مسائل قرار گیرد.
مدیریت رفتار: کودکان باید یاد بگیرند که چگونه رفتار خود را در مدرسه ابتدایی کنترل کنند. آنها باید خودکنترلی، مهارت های اجتماعی مفید را بیاموزند و از انتظارات و استانداردهای خانه و مدرسه پیروی کنند.
ویژگی‌ها و دغدغه‌های ذکر شده، ضرورت بررسی و درک روانشناسی دانش‌آموزان مقطع ابتدایی را نشان می‌دهد. اگر درک عمیق‌تری از رشد و تکامل دانش‌آموزان دبستانی داشته باشیم، می‌توانیم بهترین راهنمایی‌ها و راه‌حل‌ها را برای کمک به دانش‌آموزان دبستانی در شکل‌گیری عادات مثبت ارائه کنیم.
کلام پایانی
روانشناسی کودک زیر شاخه ای از روانشناسی است که مورد مطالعه و درک قرار می گیرد. در زیر، نتایج کلی، تحولات و مسائل روانشناسی کودک را بررسی خواهیم کرد:
روانشناس کودک به ما این امکان را می دهد که اختلالات روانی و رفتاری کودکان و همچنین شرایط بهینه برای رشد و تکامل روانی آنها را بشناسیم.
معاینات روانشناختی کودکان می تواند به شناسایی و درمان بیماری های روانی کمک کند.
مشاوره و روان درمانی می تواند به رشد مهارت های اجتماعی، تنظیم هیجانی و توانایی های حل مسئله به کودکان کمک کند.
روانشناسی کودک ممکن است به خانواده ها کمک کند تا نگرانی های روانی فرزندان خود را مدیریت کنند و در عین حال محیطی حمایتی و سازنده برای رشد و تکامل آنها ایجاد کنند.
تمایزات:
کودکان از نظر شخصیت، نیازها، استعدادها و نگرانی های روانی از بزرگسالان متفاوت هستند. روانشناسان کودک باید از چندین رویکرد برای برقراری ارتباط مؤثر با کودکان و درمان آنها آگاه باشند.
کودکان برای بیان دقیق افکار و احساسات خود تلاش می کنند. در نتیجه، روانشناس کودک باید از روش‌های جدید تعامل و جمع‌آوری داده‌ها با نوجوانان مانند بازی و نقاشی استفاده کنند.
با تسریع رشد و تکامل کودکان، زمان در شناخت و درمان اختلالات روانی اهمیت فزاینده ای پیدا می کند. در حالی که برخی از اختلالات سلامت روان کودکان با گذشت زمان بهبود می یابند، برخی دیگر نیاز به درمان فوری دارند.
بدون دیدگاه