درمان روانشناسان در مواجهه با معزل اعتیاد در نوجوانان

رویکردهای درمانی روانشناسان در پرداختن به موضوع اعتیاد نوجوانان بسیار مهم است. یک تیم چند رشته ای متشکل از روانشناسان، پزشکان، مشاوران خانواده و سایر کارشناسان ترک اعتیاد برای درمان اعتیاد نوجوانان ضروری است. اعتیاد نوجوانان را می توان با موفقیت با روش های زیر درمان کرد:

ارزیابی و تشخیص: روانشناسان در ابتدا تعدادی ارزیابی و مصاحبه را برای تعیین میزان، نوع و عوامل مؤثر بر اعتیاد انجام می دهند. سوء استفاده از مواد، سلامت روان، موقعیت‌های اجتماعی و خانوادگی و سایر داده‌های مرتبط، همگی در این ارزیابی‌ها گنجانده شده‌اند.
روانشناسان طیف وسیعی از تکنیک های روانشناختی را در کار خود به کار می گیرند، مانند تکنیک های مداخله در خانواده، تکنیک های مشارکتی، تکنیک های شناختی- رفتاری، روان درمانی مبتنی بر فکر و هیجان، مداخلات شناختی-رفتاری مبتنی بر آگاهی (CBT)، مداخلات مبتنی بر مهارت های زندگی، و تکنیک های خانواده درمانی
نوجوانان مبتلا به اعتیاد با استفاده از این راهبردها در تلاش برای تقویت مهارت های مقابله ای، تغییر الگوهای رفتاری ناسازگار و تنظیم نگرش ها و باورهای نادرست درمان می شوند.
دارودرمانی: به عنوان بخشی از یک استراتژی درمانی، روانشناسان و متخصصان پزشکی ممکن است در مواردی از دارو درمانی استفاده کنند. به طور معمول، درمان دارویی برای کاهش اثرات روانی و فیزیکی اعتیاد انجام می شود.
روانشناسان می توانند با ارائه حمایت اجتماعی به نوجوانان مبتلا به اعتیاد کمک کنند. برای ایجاد ارتباط سالم با خانواده و دوستان نوجوان، کمک های روانشناختی ما برای نوجوانان معتاد باید متناسب با نیازها و آداب و رسوم منحصر به فرد این گروه سنی باشد. علاوه بر این، آنها می توانند نوجوانان را به گروه های حمایتی نزدیک یا سازمان های متمرکز بر اعتیاد هدایت کنند.
بخش‌های بعدی رویکردها و روش‌های درمانی روان‌شناختی متنوعی را که در درمان نوجوانان معتاد به مواد مؤثر هستند، تشریح می‌کند:

هدف این نوع مداخله رفتاری ترویج عادات مثبت و جایگزینی عادات مضر است. روانشناس برای اینکه به نوجوان معتاد انگیزه و مهارت های جدیدی بدهد، از تمرین های تقویت مثبت، تنبیه منفی و خودکنترلی استفاده می کند.

یک تکنیک مداخله مبتنی بر مهارت های زندگی (آموزش مهارت های زندگی) به نوجوانان معتاد، مهارت های زندگی مانند حل مسئله، ارتباط، مدیریت زمان و کاهش استرس از طریق این رویکرد آموزش داده می شود. این مهارت ها به افراد امکان می دهد تا مسئولیت ها و چالش های زندگی روزمره را با مهارت بیشتری مدیریت کنند و تکنیک های پیشگیری از عود را ارائه دهند.
رویکرد مداخله خانواده بیان می کند که یکی از مؤلفه های کلیدی درمان اعتیاد، مشارکت خانواده است. با استفاده از این رویکرد، روانشناس با خانواده نوجوان همکاری می کند تا الگوهای ارتباطی ناکارآمد و سایر عوامل خانوادگی که از اعتیاد حمایت می کنند را مشخص کند، سپس پیشنهادهای سازنده ای برای اصلاح آنها ارائه می دهد.

ارزیابی و تشخیص، تکنیک های روانشناختی، درمان دارویی، حمایت اجتماعی و استراتژی مداخله مبتنی بر مهارت های زندگی.

مبتنی بر مواردی است مثل: مهارت های ارتباطی، درک نحوه مدیریت استرس، اهداف و برنامه ریزی زندگی و ایجاد روابط سالم.

اعتیاد به مواد مخدر، الکل، اعتیاد به اینترنت، اعتیاد به قمار و پرخوری.

درمان روانشناسان: مشاوره فردی، خانواده درمانی، گروه درمانی، برقراری ارتباط با نوجوان و اطلاع رسانی و آموزش.

منزوی شدن، اختلافات خانوادگی، ضعف در پیشرفت تحصیلی، جرم ، مشکلات روانی و سلامت جسمانی.

روش مداخله مبتنی بر مهارت‌های زندگی چگونه به معتادان نوجوان کمک می‌کند؟

رویکرد درمانی مبتنی بر مهارت های زندگی ممکن است برای نوجوانان معتاد بسیار سودمند باشد. این رویکرد می‌تواند به نوجوانان معتاد به مواد مخدر و الکل کمک کند تا مهارت‌های لازم را برای مدیریت مسائل خود و داشتن زندگی سالم به دست آورند. نتایج و مزایای این استراتژی برای نوجوانان معتاد در بخش های زیر پوشش داده شده است:

مهارت های ارتباطی: نوجوانانی که از مواد مخدر یا الکل سوء مصرف می کنند ممکن است درگیر شدن در تعاملات اجتماعی چالش برانگیز باشند. از طریق یک تکنیک مداخله مبتنی بر مهارت های زندگی، آنها یاد می گیرند که چگونه مرزهای شخصی را تعیین کنند، به طور موثر ارتباط برقرار کنند و در روابط بهتر و پربارتر مشارکت کنند.
شناخت نحوه مدیریت استرس: نوجوانانی که سعی در فرار از استرس های زندگی دارند ممکن است به مواد مخدر و الکل متوسل شوند.
نوجوانان معتادی که روش های مدیریت استرس از جمله تمرینات تنفسی، مدیتیشن، ورزش و سایر فعالیت های آرامش بخش را یاد می گیرند، می توانند استراتژی های مقابله ای خوبی برای استرس ایجاد کنند.
نوجوانان مبتلا به اعتیاد ممکن است مشکلاتی داشته باشند و به جای تلاش برای رفع آنها، به مواد مخدر و الکل به عنوان راه حل روی آورند. اگر تکنیک‌های حل مسئله به آنها آموزش داده شود، می‌توانند راه‌حل‌های کارآمدتری برای مسائل شناسایی کنند و جایگزین‌های سالم را به جای داروها انتخاب کنند.
اعتیاد به مواد مخدر می تواند باعث شود کودکان توانایی مدیریت زمان خود را از دست بدهند. آنها از این روش برای یادگیری نحوه اولویت بندی وظایف، مدیریت زمان و بهره وری هر روز استفاده می کنند.

اعتیاد در نوجوانان

  • آسیب به خود: جوانان معتاد ممکن است از اعتیاد خود لذت ببرند و مسئولیت پذیری شخصی خود را نپذیرند. روش مداخله مبتنی بر مهارت های زندگی به آنها می آموزد که مسئولیت اعمال و انتخاب های خود را بپذیرند و همچنین به تدریج عزت نفس آنها را افزایش می دهد.
    اهداف و برنامه ریزی زندگی: جوانان معتاد ممکن است کنترل آینده خود را در دست بگیرند و با توسعه توانایی های هدف گذاری و برنامه ریزی خود، جاه طلبی های شخصی و حرفه ای خود را برآورده سازند. این روش آن‌ها را تشویق می‌کند تا اهداف معنی‌داری را ایجاد کنند که می‌توانند برای رسیدن به آن تلاش کنند.
    ایجاد روابط سالم: نوجوانانی که از مواد مخدر یا الکل سوء استفاده می کنند ممکن است به روابط خود با دیگران آسیب برساند. به مردم نشان می دهد که چگونه با دوستان، خانواده و جوامع محلی خود پیوندهای شادتر و رضایت بخشی ایجاد کنند.
    نوجوانانی که به مواد مخدر معتاد هستند ممکن است انگیزه و حمایت مورد نیاز خود را از این روابط بیابند تا مصرف مواد را متوقف کنند و زندگی بهتری داشته باشند.

    با استفاده از راهبردهای مداخله ای مبتنی بر مهارت های زندگی که این مهارت ها را آموزش می دهد و تقویت می کند، جوانان معتاد ممکن است بهتر برای چالش های زندگی آماده شوند، احساسات خود را کنترل کنند و کیفیت زندگی خود را افزایش دهند. این استراتژی ممکن است در نهایت کیفیت زندگی و نتایج درمان را برای جوانان مبتلا به اعتیاد بهبود بخشد.

انواع اعتیاد در نوجوانان و درمان روانشناسان چگونه است؟

اعتیاد نوجوانان و درمان آن توسط روانشناسان می تواند به طرق مختلف ظاهر شود. نوجوانانی که مستعد اعتیاد هستند عبارتند از:
1. مصرف بیش از حد و مداوم مواد مخدر مانند کوکائین، اکستازی، ماری جوانا و غیره به عنوان اعتیاد به مواد مخدر شناخته می شود.
2. الکلیسم: مصرف بیش از حد و عادت الکلی که تأثیر مخربی بر رفتار و سلامت فرد دارد.
3. تکیه و استفاده نادرست از رسانه های اجتماعی، بازی های آنلاین و سایر فعالیت های مرتبط با اینترنت نمونه هایی از اعتیاد به اینترنت و بازی های ویدیویی هستند.
4. اعتیاد به قمار: این حالت مستلزم انجام بازی‌های شانسی و قمار است که می‌تواند باعث مشکلات عاطفی و مالی شود.

اعتیاد در نوجوانان
5. نمونه هایی از اعتیاد به غذا شامل پرخوری، اختلالات خوردن و عزت نفس مرتبط با بدن است.
روانشناسان بسته به نیاز بیمار و ماهیت اعتیاد از تکنیک ها و راهکارهای مختلفی برای درمان اعتیاد نوجوانان استفاده می کنند. به عنوان مثال:
1. مشاوره فردی: یک روانشناس با نوجوان در محیطی محرمانه ملاقات می کند تا علل کمک کننده و روش های مقابله را بررسی کند.
2. خانواده درمانی: اعتقاد بر این است که مشارکت خانواده در درمان اعتیاد نوجوانان به طور قابل توجهی برای بیمار مفید است. مشارکت خانواده به روانشناس کودک کمک می کند تا عوامل مؤثر در اعتیاد را بهتر درک کند و راهبردهای حمایتی از خانواده بیمار را ارائه می دهد.
3. گروه درمانی: نوجوانانی که شرایط مشابهی را تجربه می کنند دور هم جمع می شوند. این رویکرد برای به اشتراک گذاشتن تجربیات، دریافت حمایت اجتماعی و یادگیری از دیگران مفید است.
درمان شناختی-رفتاری می تواند به نوجوانان کمک کند تا توانایی های جدیدی را برای تغییر عادات اعتیادآور و الگوهای افکار منفی خود ایجاد کنند.

آسیب های اجتماعی اعتیاد نوجوانان

اعتیاد نوجوانان پیامدهای اجتماعی جدیدی برای فرد معتاد و همچنین برای جامعه در کل دارد. این زخم ها از جمله عبارتند از:

نوجوانان معتاد به مواد مخدر و الکل که مرتباً از این کار پرهیز می کنند، در خطر جدا شدن از دوستان و شبکه های اجتماعی خود هستند. آنها ممکن است با جدا شدن تدریجی از دوستان، خانواده، همکاران و جوامع محلی خود، احساس تنهایی کنند.
اعتیاد نوجوانان می تواند منجر به مشکلات جدی در خانواده شود. این مشکلات ممکن است شامل تعارضات خانوادگی، کاهش اعتماد، ارتباط ضعیف با اعضای خانواده، شکستن هنجارهای خانواده و غیره باشد. استرس و نگرانی می تواند توسط این موقعیت های نامطلوب ایجاد شود، که ممکن است به روابط خانوادگی آسیب برساند.
اعتیاد نوجوانان می تواند تأثیر مخرب عمده ای بر پیشرفت تحصیلی آنها داشته باشد.
نوجوانانی که معتاد هستند اغلب با مشکلاتی از جمله حضور ضعیف، مشکل در تمرکز و پیشرفت آهسته تحصیلی دست و پنجه نرم می کنند. این مشکلات در نهایت باعث می شود دانش آموزان از تحصیل بازمانند و گزینه های شغلی آنها را محدود کنند.
جرم: برخی از جوانانی که به مواد مخدر وابسته هستند ممکن است در نتیجه در دسترس بودن مواد مخدر به جرم روی آورند. آنها می توانند در کنار سایر تخلفات، شروع به فروش مواد مخدر یا سرقت کنند. در نتیجه رفتار خود، افراد در معرض خطر قانون شکنی و مجرم شدن قرار می گیرند.
اعتیاد در نوجوانان ممکن است با سلامت روان و اختلالات روانپزشکی ارتباط داشته باشد. نوجوانان معتاد اغلب دارای اضطراب، غم، مشکلات خوردن و مسائل شخصیتی هستند.
این بیماری ها ممکن است تاثیر زیادی بر کیفیت زندگی، رفتار و خلق و خوی آنها داشته باشد.
سلامت جسمانی: مصرف مواد مخدر و الکل نوجوانان تأثیر منفی قابل توجهی بر سلامت جسمانی آنها دارد. ممکن است به کبد، ریه ها، قلب، سیستم مغزی و سایر اندام ها آسیب وارد شود. علاوه بر این، خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی در کنار سایر مسائل پزشکی را در آنها افزایش می دهد.
فقدان مهارت های اجتماعی: اعتیاد می تواند تعامل اجتماعی خوب و ایجاد روابط دوستانه سالم را برای جوانان دشوارتر کند. ممکن است احساس اعتماد به نفس، ایجاد ارتباطات پایدار و تعامل موثر با دیگران برای آنها دشوار باشد.
سوء استفاده جنسی: جوانان معتاد ممکن است در معرض اعمال جنسی ناایمن قرار گیرند زیرا مواد مخدر و الکل به راحتی در دسترس آنها است. این امر مستلزم رابطه جنسی مضر، بی احترامی و بدون رضایت است و می تواند منجر به مشکلات جدی از جمله بارداری ناخواسته و بیماری های مقاربتی شود.
اعتیاد نوجوانان با اجرای قانون تداخل می کند، جرم و جنایت را افزایش می دهد و مشکلاتی را در خانواده ها، مدارس و سایر نهادها ایجاد می کند، از جمله اثرات مخرب دیگری بر جامعه. بنابراین، برای رفع این مشکل و جلوگیری از آسیب‌هایی که اعتیاد نوجوانان به جامعه وارد می‌کند، ترکیبی از راهبردهای پیشگیرانه، آموزشی و درمانی لازم است.

کلام پایانی

درمان اعتیاد نوجوانان توسط روانشناس کودک و نوجوان بیشتر به شرایط خاص و متمایز هر مورد بستگی دارد. روانشناسان اغلب از اجزای مختلفی در درمان اعتیاد نوجوانان استفاده می کنند. برخی از مهم ترین مولفه های درمان اعتیاد نوجوانان به شرح زیر است:

ابتدا روانشناسان اعتیاد را به طور کامل ارزیابی می کنند. به اثرات بالینی، اجتماعی و روانی اعتیاد می پردازد. روانشناس در نتیجه این معاینه درک بیشتری از خواسته ها و مسائل بیمار دارد.
روانشناس یک برنامه درمانی سفارشی برای هر نوجوان ایجاد می کند. علاوه بر این، اصلاح رفتار، نگهداری و پشتیبانی فردی، و همچنین آموزش استراتژی مقابله، ممکن است در این برنامه گنجانده شود.
خانواده درمانی: خانواده ها نقش مهمی در درمان نوجوانان ترک اعتیاد دارند. هنگام برخورد با خانواده، روانشناس ممکن است بر تعاملات خوب، آموزش والدین، تقویت حمایت خانواده و پیوندهای خانوادگی تمرکز کند. این تمرین روابط درون خانواده را بهبود می بخشد و فضایی را ایجاد می کند که برای اصلاح رفتار مطلوب است.
با شرکت در گروه های درمانی، نوجوانان ممکن است با افرادی که با مسائل مشابه مواجه هستند ارتباط برقرار کنند و داستان های شخصی خود را به اشتراک بگذارند. افراد ممکن است شبکه های اجتماعی خود را بهبود بخشند، مهارت های اجتماعی خود را تقویت کنند و به لطف این گروه ها چیزهای جدیدی بیاموزند.
دارو درمانی جزء روش های درمانی است که توسط روانشناسان استفاده می شود. به منظور مدیریت مؤثر علائم روانی و جسمی اعتیاد، ممکن است از درمان دارویی استفاده شود.
مداخلات در مدارس: این اقدامات ممکن است به شکل راه اندازی گروه های حمایتی، آموزش کودکان در مورد پیشگیری از اعتیاد و ارائه خدمات مشاوره باشد. این برنامه‌ها به دانش‌آموزان نوجوان راهبردهای مناسبی برای مقابله با اعتیاد می‌دهد و در عین حال محیط تحصیلی آنها را بهبود می‌بخشد و غنی می‌سازد.
یک رویکرد چند رشته ای که شامل مشاوره خانواده، گروه درمانی، مشاوره فردی و در صورت نیاز، درمان دارویی است اغلب برای درمان اعتیاد نوجوانان استفاده می شود. روانشناسان به دلیل دیدگاه گسترده و متنوعی که دارند، قادرند خواسته ها و نگرانی های هر فرد را به گونه ای قابل قبول و متمایز بیان کنند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *