الگوها و رفتارهای دراماتیک، پر زرق و برق و غیرعادی از ویژگی های بارز اختلال شخصیت هیستریونیک هستند که معمولاً از آن به عنوان اختلال شخصیت هیستریونیک یاد می شود. افرادی که از این بیماری رنج می برند ممکن است نیاز شدیدی داشته باشند که در مرکز توجه قرار گیرند، کنترل زیادی بر رفتار دیگران اعمال کنند و از احساسات قوی و عملکرد درونی خود برای تأثیرگذاری بر عملکرد روابط استفاده کنند.
ویژگی های اصلی اختلال شخصیت نمایشی به شرح زیر است:
1. رفتار توجه جویانه: فرد مبتلا به این اختلال ممکن است برای جلب تایید و توجه دیگران در مقابل دیگران رفتار کند یا خودنمایی کند.
2. ظاهر زیبا رفتارها: برای جلب توجه، فردی که از اختلال شخصیت نمایشی رنج می برد ممکن است خود را درگیر زیبایی ظاهری و ظاهر زیبای خود بیابد.
3. عملکرد دراماتیک رابطه: فرد مبتلا به این بیماری ممکن است به گونه ای عمل کند که توجه را به نیازها، احساسات و جنبه های مثبت شخصیت خود در روابط با دیگران جلب کند. او ممکن است دستاوردهای خود را اغراق کند و اغلب به دنبال توجه است.
4. نمایش عاطفی نسبتا سطحی: افرادی که از اختلال شخصیت نمایشی رنج می برند، ممکن است در تلاش برای پنهان کردن احساسات واقعی و عمیق خود، نمایش های هیجانی سطحی از خود نشان دهند.
درک این نکته حیاتی است که اختلال شخصیت نمایشی در صورت نیاز با روان درمانی، مشاوره و دارو درمان می شود. یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی می‌تواند با کمک روانپزشکان و روانشناسان، از نمایش دراماتیک دست بکشد، احساسات قوی‌تر و واقعی‌تری را احساس کند و روابط خود را با دیگران بهبود بخشد.
نیاز به توجه، رفتارهای ظاهری جذاب، عملکرد دراماتیک رابطه و احساسات نسبتا سطحی.
درمان رفتاری دیالکتیکی، تکنیک گروهی و گاهی اوقات داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی توصیه می شود.
صفات زنان: از ویژگی های جذاب برای جلب توجه استفاده می کنند، بی ثباتی رابطه و افزایش میل به پذیرش دیگران.
صفات مردان: تمایل به قدرتمند و جذاب بودن، تقاضای جلب توجه برای پذیرش و دارای روابط سطحی و ناپایدار.
تنفس آگاهانه و عمیق، ذهن آگاهی، تمرینات تصویربرداری ذهنی، ورزش و فعالیت های تناسب اندام و مشاوره روان درمانی.
چه روش‌هایی برای درمان اختلال شخصیت نمایشی وجود دارد؟
درمان اختلال شخصیت هیستریونیک اغلب شامل روان درمانی و راهبردهای حمایتی است. روش های اصلی درمان این اختلال به شرح زیر است:
تغییر الگوهای فکری و رفتاری یک فرد هدف درمان رفتاری شناختی یا CBT است. با شناسایی، سازگاری و استفاده از استعدادهای سازنده، فرد می تواند از رفتارهای نمایشی و ناکارآمد خود رهایی یابد.
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)، روشی که اولین بار برای درمان اختلال شخصیت مرزی ایجاد شد، ممکن است در درمان اختلال شخصیت نمایشی مفید باشد. DBT با استفاده از ترکیبی از رویکردهای شناخت درمانی و تمرین های ذهن آگاهی، روش های مثبتی را برای تنظیم احساسات و تقویت ارتباطات بین فردی ارائه می دهد.
تکنیک‌هایی برای گروه‌ها: ممکن است ساده‌تر باشد که با دیگران ارتباط برقرار کنید و با ثبت نام در گروه‌های درمانی یا حمایتی، از تجربیات یکدیگر آگاهی پیدا کنید.
اختلال شخصیت نمایشی گاهی ممکن است از تجویز داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی سود ببرد. به طور طبیعی، مهم است که به خاطر داشته باشید که درمان دارویی تنها یکی از بسیاری از گزینه های درمانی بالقوه است و نمی تواند این بیماری را به تنهایی درمان کند.
هر روشی که انتخاب شود، باید بر اساس نیاز و شرایط بیمار باشد. حیاتی ترین مرحله در درمان اختلال شخصیت نمایشی، پی بردن به وجود آن و تشخیص آن است. برای تضمین تشخیص و درمان مناسب، صحبت با گروهی از متخصصان مانند روانشناسان و روانپزشکان با تجربه در این بخش مهم است.
شخصیت نمایشی در مردان و زنان
اگرچه هر دو جنس می‌توانند علائم اختلال شخصیت نمایشی (هستریونیک) را نشان دهند، اما ویژگی‌ها و الگوهای رفتاری خاص ممکن است در یکی از دیگری شایع‌تر باشد. به طور معمول، اعمال و صفات زیر در زنان دیده می‌شود:
۱. زنان مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی ممکن است از ویژگی‌های جذاب خود برای جلب توجه و اعمال کنترل بر دیگران استفاده کنند. آنها ممکن است لباس‌های رنگارنگ انتخاب کنند، از آرایش منحصر به فرد استفاده کنند یا به گونه‌ای عمل کنند که برای جلب توجه باشد.
۲. بی‌ثباتی رابطه: زنان مبتلا به اختلال شخصیت دراماتیک ممکن است بی‌ثباتی رابطه را نشان دهند. آنها به سرعت به افراد جدید علاقه پیدا می‌کنند و می‌توانند شراکت‌های ناپایدار و ضعیف را جذاب بدانند.
۳. افزایش میل به پذیرش دیگران: زنانی که دارای اختلال شخصیت نمایشی هستند ممکن است تمایل شدیدی به توجه و تمجید دیگران داشته باشند. آنها ممکن است از تعدادی تکنیک، مانند چاپلوسی و نمایش غیرمنطقی احساسات برای جلب توجه استفاده کنند.
برخی از صفات و رفتارهای زیر نیز ممکن است در مردان دیده شود:
۱. مردان مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی ممکن است تمایل داشته باشند با قدرتمند و جذاب بودن و همچنین داشتن ظاهری جذاب، توجه را به خود جلب کنند. آنها ممکن است به روشی عمل کنند که توجه را جلب کند و تأثیر بگذارد.
۲. مردان مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی اغلب تقاضای قابل توجهی برای پذیرش و توجه دیگران دارند. آنها می‌توانند به گونه‌ای عمل کنند که توجه و علاقه اطرافیانشان را جلب کند.
۳. مردان مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی ممکن است در روابط سطحی و ناپایدار باشند و مستعد این هستند که بلافاصله توسط افراد جدید شیفته شوند. آنها ممکن است بخواهند روابط عاطفی لذت بخش و محرکی داشته باشند، اما قادر به ایجاد پیوند‌های طولانی مدت نیستند.
در هر صورت، مهم است که به خاطر داشته باشید که هر فرد ممکن است ویژگی‌ها و رفتارهای منحصر به فردی داشته باشد. در نتیجه، این فهرست تنها شامل برخی از ویژگی‌های مشترک زنان و مردان مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی است. یک متخصص روانشناسی یا روانپزشکی باید تشخیص و درمان این بیماری را انجام دهد.
مقایسه روش‌های مختلف درمانی در مدیریت اختلال شخصیت نمایشی
برای مدیریت اختلال شخصیت نمایشی می‌توان از انواع رویکردهای درمانی استفاده کرد. من چند رویکرد رایج برای درمان اختلال شخصیت نمایشی را در زیر مقایسه می‌کنم:
- اختلال شخصیت نمایشی به طور مؤثر با درمان شناختی-رفتاری (CBT) درمان می‌شود. این روش از طریق شناسایی الگوهای فکری غیرمفید و رفتارهای ناکارآمد و اصلاح آنها، به فرد کمک می‌کند تا توانایی‌های لازم برای مدیریت روابط، ارتباطات اجتماعی و تنظیم احساسات خود را ایجاد کند.
- DBT یا روان درمانی رفتاری دیالکتیکی عمدتاً برای درمان اختلال شخصیت هیستریونیک توصیه می‌شود. این رویکرد بر کنترل عاطفی، تسلط بر خود و توانایی‌های بینش تأکید دارد. DBT شامل بحث‌های گروهی، آموزش تکنیک‌های کنترل هیجان، ذهن آگاهی و استفاده از تکنیک‌های مدیریت ریسک است.
- روان درمانی فرآیندی: این رویکرد بر افزایش خودآگاهی، شناسایی و اصلاح فرآیند‌های تفکر ناسالم و الگوهای رفتاری به منظور تغییر روابط و رفتارهای فرد تمرکز دارد.
- درمان گروهی: افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی می‌توانند از گروه درمانی به عنوان راهی کارآمد برای بهبود مهارت‌های اجتماعی، توانایی‌های ارتباطی و تنظیم احساسات خود بهره ببرند. فرد می‌تواند از تجربیات دیگران آگاهی کسب کند و در گروه‌های پشتیبانی و آموزشی در مورد مسائل و راه حل‌ها بحث کند.
- دارو: در شرایط خاص، استفاده از دارو‌هایی مانند داروهای ضد افسردگی یا مسکن‌های اضطراب ممکن است به بهبود علائم اختلال شخصیت نمایشی کمک کند.
با این حال، باید تأکید کرد که درمان دارویی فقط باید به عنوان بخشی از استراتژی کلی درمان در نظر گرفته شود و باید توسط روانپزشک انجام شود.
برای تعیین بهترین روش درمانی باید با روانپزشک یا روان درمانگر مشورت کرد. این متخصصان می‌توانند بهترین درمان‌ها را بر اساس نیازها و علائم منحصر به فرد شما انتخاب کنند و یک برنامه درمانی شخصی را فقط برای شما ایجاد کنند.
بررسی تأثیر تمرینات مدیریت هیجانات در کنترل عواطف ناپایدار در افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی
افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی ممکن است انجام تمرینات مدیریت هیجان را برای کنترل بهتر هیجانات فرارشان بسیار مفید بدانند. این فعالیت ها از رشد توانایی های مورد نیاز برای شناسایی، تنظیم و کنترل احساسات حمایت می کنند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی ممکن است انجام تمرین‌های مدیریت هیجان زیر را برای تنظیم بهتر احساسات تکانشی خود مفید بدانند:
1. تنفس آگاهانه و عمیق: برای تکمیل این تمرین، روی نفس های آرام و عمیق تمرکز کنید. ورزش هایی که شامل تنفس عمیق می شود می تواند به فرد کمک کند تا آرام شود، تمرکز بیشتری داشته باشد و احساسات خود را کنترل کند.
2. ذهن آگاهی: استرس ممکن است با درگیر شدن در فعالیت هایی که آگاهی از احساسات و رفتارهای فرد را افزایش می دهد، مانند تمرینات ذهن آگاهی و مدیتیشن کاهش یابد. این فعالیت‌ها از افزایش خودآگاهی، شناخت عاطفی و توانایی فرد برای انتخاب پاسخ‌های پایدار نسبت به پاسخ‌های شادتر حمایت می‌کنند.
۳. تمرین هایی با استفاده از تصویرسازی ذهنی: این تمرین ها شامل تجسم مثبت و هنری است. یکی از راه‌های کنترل احساسات فرار این است که ذهن خود را به تصویری زیبا یا آرام‌بخش برسانیم.
4. ورزش و تناسب اندام: درگیر شدن در فعالیت بدنی منظم و ورزش به افزایش تحمل استرس و رفاه ذهنی کمک می کند. درگیر شدن در فعالیت بدنی می تواند به مدیریت احساسات و رها کردن انرژی منفی کمک کند.
5. مشاوره روان درمانی: در نهایت، دریافت مشاوره حرفه ای در زمینه روان درمانی ممکن است به فرد کمک کند تا احساسات نامنظم و کیفیت کلی زندگی خود را بهتر کنترل کند. روان درمانی ممکن است برای یک فرد مفید باشد. هنگام انتخاب موثرترین طرح درمانی، صحبت با روانپزشک یا روان درمانگر توصیه می شود. این متخصصان می‌توانند با انتخاب مؤثرترین روش‌ها با توجه به نیازها و علائم خاص شما، یک برنامه درمانی سفارشی برای شما طراحی کنند.
کلام پایانی
هیستریونیک یک وضعیت شخصیتی است که با الگوهای دراماتیک و نیاز شدید به تایید و توجه دیگران مشخص می شود. فردی که از این بیماری رنج می برد می تواند به دنبال ارتباطات صمیمی، تمرکز و محیطی مجلل باشد. برخی از ویژگی‌هایی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی اغلب از خود نشان می‌دهند، به شرح زیر است:
1. نیاز به پذیرش و توجه: افرادی که از اختلال شخصیت نمایشی رنج می برند همواره به دنبال پذیرش و توجه دیگران هستند. آنها اغلب به طور عجیب یا غیرعادی عمل می کنند و برای جلب توجه خواسته های عاطفی و فیزیکی غیرمنطقی را از خود می بینند.
2. به طور کلی شراکت های سطحی: افرادی که از اختلال شخصیت نمایشی رنج می برند ممکن است روابط سطحی را انتخاب کنند. آنها اغلب روابط قوی و صمیمی با چندین نفر ایجاد می کنند، اما این ارتباطات اغلب پایان می یابد.
3. احساسات نامنظم: افرادی که از اختلال شخصیت نمایشی رنج می برند ممکن است دارای احساسات نامنظم و عدم انسجام باشند. آنها قادرند به سرعت و با قدرت شرایط را در پاسخ به فشارهای خارجی تغییر دهند.
4. بدرخشید و خودنمایی کنید: افرادی که از اختلال شخصیت نمایشی رنج می برند، اغلب تلاش می کنند تا در انظار عمومی برجسته و زیبا به نظر برسند. آنها می توانند در مشاغل و فعالیت هایی شرکت کنند که برای جلب توجه مردم و برانگیختن احساسات آنها طراحی شده است.
به همین دلیل، اختلال شخصیت هیستریونیک می تواند تأثیر جدی بر زندگی فرد داشته باشد و مشاوره روان درمانی همراه با انواع روش های درمانی و تمرین های مدیریت هیجانی را ضروری سازد.
بدون دیدگاه